5-Yoğun Bakım

4 gün yoğun bakımda kaldım. Yoğun bakım bölümü herhalde psikolojimin en çok bozulduğu yerdi.

O boğazımdaki zenci malafatı gibi boruyu çıkarmışlar ve ufak ufak kendime geliyordum. Su istedim vermediler. Ameliyattan sonra bir kaç saat geçmesi gerekiyormuş. Yalvardım bir hemşire ağzımın içine enjektör ile su verdi biraz. Bu ilk anlar devamlı olarak "suuu" diye sayıkladığım anlardı.
Çok ama çok büyük ağrılar çekiyordum. Belli aralıklarla ağrı kesiciler veriliyordu. Adını hiç unutmayacağım. PAROL.

Yanıma ilk önce kayın validem ulaşmış. Yoğun bakım ünitesine bir şekilde yalvar yakar girmiş beni görmüş ve çıkmış. Bu anlarda zaman kavramım yok sanırım sürekli uyuyorum. Tek istediğim su başka bir bok istemiyorum. Hemşirenin biri Plastik bardakla getiriyor shot yapıyorum bir daha istiyorum gözlerini deviriyor hanımefendi.

O bölümde çalışanların %80'i insanlıktan çıkmış artık. Salak salak fantezi müzik dinleyip eşlik ediyorlar. Lan yoğun bakım orası gerizekalı orospu. Siktir git şarkını evinde söyle amk! Erkek sağlık görevlisiyle saçma sapan espirileşmeler. Mal mal konuşmalar. Hepsine maruz kalıyorsun.

Eşimi aldılar içeri belli bir zaman sonra. Bana 4 saate bir girip bir şeyler yedirmeye çalışıyordu. Ama benim iştahım sıfırdı. Çorba, meyve suyu içirip çıkıyordu. Ara ara annemi babamı da aldılar sanırım ama fazla hatırlamıyorum.

İnsan oğlu ölüm kalım durumunda sadece kendini düşünürmüş. Bir haber kanalının seslerini duyuyorum. Bir yerde patlama olmuş. Yaralılar hastanelere sevk ediliyormuş. "Eyvah" dedim "şimdi burası yaralılarla dolacak. Beni yoğun bakım ünitesinden çıkaracaklar ve daha beter bir yere gideceğim."

Meğer 11 Aralık 2016'da Beşiktaş standında patlama olmuş. Yaralılar yakın hastanelere sevk edilmişler. Bakırköy Devlet'e gelen giden olmadı.

Şehitlerimizin ruhu şad olsun

4. günün sonunda Yoğun bakımdan çıkarılarak  Aklımda kim bilir nasıl bir yere gideceğim korkusuyla Normal odaya sevk edildim.

Acil olarak Hastaneye kaldırıldığım andan itibaren doktorlara bu Cihan kim böyle, ne iş yapıyor? dedirtecek kadar koridorları hınca hınç dolduran aileme ve yıllar boyunca biriktirdiğim onlarca dosta selam olsun.

Allah kimseye yoğun bakım odasında yatmayı nasip etmesin.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ulnar Sinir Hasarı

Ve 1 yıl geçti.

3- HASTANEDEKİ İLK ANLAR